10 oktober 1944 was voor de heer en mevrouw Kappers een zwarte dag. Op die dag werd de door hen bewoonde woning “Landzicht” aan de Langewijk (thans nr. 362) gevorderd door de Duitse politie. Hals over kop moesten zij de woning verlaten. Een vervelende bijkomstigheid was, dat een deel van het meubilair ook werd gevorderd. De rest van de inventaris werd door behulpzame Avereesters in veiligheid gebracht. Het gezin Kappers-Melenhorst vond nu onderdak bij vader Melenhorst aan de Julianastraat. In juni 1940 waren de heer en mevrouw Kappers-Melenhorst getrouwd, maar zij konden niet gaan wonen in de door hen gekochte woning aan de Moerheimstraat, want huize “Paraat” was aanvankelijk gevorderd voor huisvesting van Nederlandse militairen in de mobilisatietijd. Na de capitulatie werd de woning betrokken door soldaten van de Duitse Luftwaffe. Deze soldaten bewoonden de woning tot 26 november 1944, toen de woning door een bom getroffen werd.
In huize “Landzicht” had zich inmiddels een afdeling van de Sicherheitsdienst gevestigd. De Sicherheitsdienst was een nationaal-socialistische Duitse inlichtingen- en spionageorganisatie. Opgericht en uitgebouwd door HimmIer en Heydrich. De Sicherheitsdienst was een speciale afdeling van de S.S., een afkorting van Schutzstaffel (beschermingsgroep), een op militaire leest geschoeide organisatie van de Nationaal-Socialistische Arbeiderspartij. De S.D. groeide uit tot één van de meest gevreesde politieke instrumenten van het Nazibewind. De organisatie had als taak het opsporen en liquideren van tegenstanders van het naziregime, zowel in Duitsland als in de bezette gebieden. De S.D. hield ook het gedrag van de Avereesters nauwlettend in de gaten en wee degene, die in hun handen viel. De leider van de S.D. in Avereest was Joseph Spankeneck, in de volksmond Joseph van Landzicht.
Gedurende de zes maanden dat de S.D. in “Landzicht” gevestigd was, werd hier een groot aantal Avereesters aan de tand gevoeld. Tot de bekendste behoren de gezusters Jo en Bertha Scholten (Jo Scholten was wijkverpleegster van de Vereniging voor Diaconessenarbeid), die illegaal onderdak verleenden aan onze plaatsgenoot Menno Spier.
Na de bevrijding was huize ”Landzicht” het hoofdkwartier van de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten. Nu werden de lieden, die in de oorlog “fout” waren geweest hier verhoord en in bewaring gesteld.
De heer en mevrouw Kapper-Melenhorst kwamen niet meer terug op ”Landzicht”. Op 2 juli 1945 betrokken zij voor het eerst de door hen gekochte woning aan de Moerheimstraat en daar is het gezin, dat inmiddels drie kinderen telde, blijven wonen.
P.W. van Buuren