Eén van de vele uitgevers van prentbriefkaarten in Nederland, Mevr. de Weduwe J. van Gelder uit Leeuwarden heeft begin deze eeuw door haar medewerkers een aantal foto’s laten maken van enkele plekjes in de gemeente Avereest, waaronder enige in Balkbrug. De hier afgebeelde oude prentbriefkaart is afgestempeld op het postkantoor in Balkbrug op 16 juni 1905. Het plaatje laat ons zien, hoe het er omstreeks 1900 daar op de kruising uitzag. De ijzeren draaibrug over het kanaal de Dedemsvaart werd in het jaar 1930 vervangen door een groene ophaalbrug, die later moest wijken voor een grotere.
Balkbrug omstreeks 1900.
Het riante huis, links op de foto, werd in 1845 door de Provincie Overijssel aan gekocht als dienstwoning ten behoeve van de heer Breukel, destijds hoofd-opzichter van het kanaal De Dedemsvaart. Dit huis, dat in de volksmond ook wel Provinciehuis werd genoemd, is later ook bewoond geweest door de familie Bulder, waarvan één der zoons als brugwachter fungeerde. De woning, gelegen naast het Provincichuis was het huis van de “de balkmeester”. Balkbrug ontleent namelijk haar naam aan de balk, die onder de draaibrug was aangebracht. Dit diende om te voorkomen, dat schepen, welke een te grote diepgang hadden, het kanaal zouden opvaren.
De vele bruggen, gelegen over het kanaal. zouden schade kunnen oplopen. Ook was het niet geheel ondenkbaar, dat schepen met een te grote diepgang vast zouden kunnen lopen op de bodem van De Dedemsvaart. De taak van de balkmeester was nu om iedere morgen het waterpeil van het kanaal te controleren met de bewuste balk. Naast de woning van de balkmeester stond vroeger de bakkerij van de familie Schutterop. Dit pand werd na een flinke verbouwing omgetoverd tot het bekende Hotel De Munnink, waarin onder anderen G.J. Duitshof en de onvergetelijke Aaltje Wullink (Tante Aaltje), die bekend stond om haar uitstekende keuken en grote gastvrijheid, jarenlang als hotelhouder hebben dienst gedaan. Achter hotel De Munnink bevond zich een speeltuin, waarin wij als kinderen in de dertiger jaren ons zo dikwijls hebben vermaakt. Een glas ”ranja” kostte toen 5 cent. Zoete herinnering in dubbele betekenis van het woord. Momenteel is dit pand eigendom van het Evangelie Centrum WIC (De werkelijkheid is Christus). De situatie heeft ter plaatse een enorme wijziging ondergaan. Het kanaal is gedempt en de brug uiteraard verdwenen. Het Provinciehuis is gesloopt en een druk kruispunt met verkeerslichten werd het uiteindelijke resultaat.
Peter Makaske, amateur-historicus