De oudste voetbalclub van de vroegere gemeente Avereest, “Sportclub Balkbrug”, bestaat op 7 april a.s. 75 jaar. Ze spelen hun wedstrijden (’s zondags) al ruim dertig jaar op het prachtige sportveldencomplex, voorzien van een mooie kantine en goede kleedkamers. Van een dergelijke accommodatie was 75 jaar geleden natuurlijk nog geen sprake. Bij de oprichting was het voetbalveld gelegen achter de Molenweg. De toegangsweg was via een zandweggetje, links van genoemde weg, iets voorbij de Acacialaan. Thans is dit weggetje de toegang naar de motorraces (gehouden op 2e paasdag).
De spelers gingen in normale kledij naar het voetbalveld met daaronder de sportkleding. Er was immers geen kleedgelegenheid. Aangekomen bij het veld, ging de “gewone” kleding uit en die werd dan bij een boom gelegd. (Iedere speler had zijn “eigen” boom). Had men dorst, dan kom men pompwater drinken bij de fam. v.d. Berg (waar nu de fam. A. Veltman woont, Molenweg 64a). Ook groenteboer Piet Benjams kwam met z’n handkar bij’ ’t veld om appels e.d. te verkopen. Op het sportieve vlak ging het met “Voorwaarts” (zoals de club aanvankelijk heette) niet zo goed. Dat werd beter, toen spelers van een ander clubje, spelend op een veldje in de Haardennen, overgingen naar “Voorwaarts”. Samen gingen ze verder onder de naam “Sportclub Balkbrug”. Na afloop van een wedstrijd zal men dan meestal wel gezellig samen een pilsje of wat dan ook gedronken hebben bij Café Lokken, later overgenomen door zijn schoonzoon Leunge en nu Takens. (In 2015 gesloten). Zowel Lokken als Leunge waren naast caféhouder ook boer. Op een gegeven ogenblik stelde Lokken een veld (weiland) beschikbaar als voetbalveld. Hij schonk bij de officiële ingebruikname ervan een nieuwe bal, keurig verpakt in …… krantenpapier.
Dit veld lag waar nu de Wolter ter Haarstraat is en was bereikbaar via een zandpad vanaf de achterzijde van ’t café/de boerderij. Voor kleedgelegenheid kon men gebruikmaken van een bijruimte of de zolder ervan en na afloop konden de spelers zich wassen op “de pompestroate”. Men pompte dan koud water in een emmer. Niet iedereen kon bij ’t wassen binnen staan en dan stond men dus buiten, in een zwembroekje. Heel vaak een erg koude aangelegenheid.
Het elftal dat in de mobilisatietijd (1939/1940) kampioen werd. Staand v.l.n.r.: W. Wanningen, A. Wanningen, … Moerland sr., … v.d. Pol, Jaques Moerland, R. Wassens, … Linde, de scheidsrechter. Geknield: H. Reurink, J. Hopster, … Leurink, H. ter Horst, A. Geerts. Zittend: W. Wassing, J. Wassens en Jan Keizer.
“Sportclub Balkbrug” beschikte nu dus over een “echt” voetbalveld, dat echter ook wel eens als weiland diende voor de koeien. Voor er dan gevoetbald kon worden moesten eerst de uitwerpselen van de koeien (“koeflatten”) verwijderd worden. Dat moest natuurlijk gedaan worden door de leden. Het aantal leden van de voetbalvereniging groeide gestaag: er kwam een tweede elftal en zelfs een derde. Ook konden op een gegeven moment twee juniorenteams samengesteld worden. Al deze elftallen moesten hun wedstrijden spelen op dat ene veld. Zowel de A- als de B-Junioren speelden op zaterdag, het 1e, 2e en 3e team op zondag. Voor minstens één van deze drie moest dan een uitwedstrijd gepland worden. Was het veld door bijvoorbeeld natte weersomstandigheden niet geschikt om er twee wedstrijden op te spelen, dan werd de wedstrijd van het laagste elftal afgelast. Dit alles is nu verleden tijd. Men beschikt nu over een prachtige accommodatie, een goed bestuur en positief ingestelde spelers. Alle ingrediënten voor goede sportieve resultaten zijn dus aanwezig.
Jan Dekker