Vroeger werd de brug trambrug genoemd naar het nabij gelegen tramstation van de Dedemsvaartse Stoomtram. Voor die tijd lag er ongeveer op dezelfde plaats een draaivonder over de Hoofdvaart. Dit vonder wordt in het boek van Texelra de Mattos, “De Dedemsvaart”, genoemd. Het was een gemeentelijk vonder. Sinds de jaren dertig ligt daar nu een draaibrug. In de volksmond werd de brug genoemd: trambrug, naar het tram station; ofwel: brug bij het busstation. Maar ook: brug bij Jansen.
De heer F.W.J. (Frits) Jansen had ter plaatse, aan de zuidzijde van de Hoofdvaart, vele jaren een café met daarachter een grote schuur met een waag voor de varkenshandel. De intussen ook alweer tot het verleden behorende zaal “De Waegh” is hier naar genoemd. Achter dit gebouwencomplex lag het terrein Jansen, het voetbalveld van Dedemsvaartse Voetbalclub DVC. Dit sportveld (voetbalveld met een overdekte houten tribune en een trainingsveld) was omgeven door een houten omheining en lag tussen de Zandbergerwijk en de Boekweitenwijk.
De nieuwe voetgangers- en fietsersbrug over de Hoofdvaart tegenover het busstation.
Het oorspronkelijke vonder over de Hoofdvaart werd in het begin van de 20e eeuw vervangen door een smal bruggetje. Vanaf de dertiger jaren lag er de onlangs verwijderde ijzeren draaibrug. Deze brug was in de loop van de tijd ernstig vervallen en bijna geheel verroest en daardoor een gevaar voor het verkeer. Alleen fietsers en voetgangers mochten er over. Voor het verkeer werd een brede brug aangelegd bij de Sportlaan, tegenover de meubelzaak van Varwijk. Restauratie van de brug bij het busstation bleek vanwege het ernstige verval niet meer te realiseren. De enige mogelijkheid was vervanging door een andere bestaande of een nieuwe brug. Het werd een geheel nieuwe brug. Deze is geschikt voor fietsers en voetgangers, met name voor de route van en naar het busstation. De nieuwe brug is op 10 april jl. geopend door wethouder J.Koops en heeft de voor Dedemsvaart bekende en klassieke vorm gekregen. Een vertrouwd silhouet. De brug heeft net als voorheen stalen leuningen, brugtorens en tui. Ook is de bekende zilvergrijze kleur weer aangebracht. Aan belde zijden is remmingswerk te zien. Hoewel nieuw, heeft de brug toch een hoog historisch belevingsgehalte.
Schrijver n.n.